bir zamanlar mekteb-i sultani’de var olan bir fransizca lehcesi. turkce ve fransizca dillerinin gramer ve vokabulerinin melezlenmesiyle olusturulurdu. bu, diger frankofon okullarda gorulmemis bir seydi.

bu lehceyi konusan unluler arasinda ferhan sensoy, engin ardic, okan bayulgen, selim ileri gibi simalar bulunmaktadir.
galatasaray fransizcasinda verilmis en buyuk eser, sensoy’un 1970 yilinda kaleme aldigi je m’en fous biladeradli oyundur.
Gunumuzde galatasaray fransizcasini yasatan en onemli organizasyon ise instagram’da faaliyet gosteren dictionnaire turcadli sayfadir.

ferhan şensoy'un deyimiyle "dallama galatasaray fransızcası"dır.

kendisi fransa'ya gittiği ilk hafta bu dallama fransızcayla sigara alamamış, çeşitlik tabak dükkanlarında aynı montaj hatası tekrarlanıp durmuştur. en sonunda, ulu manitudan, "tu me passes le blues" kalıbını öğrenmiştir de iğrenç "gauloises" sigarasına kavuşup gauloises kürü'ndeyken strasbourg devlet tiyatrosu konservatuar sınavını kazanabilmiştir.

En önemli organizasyonun dictionnaireturc olduğu bir mantıkla düşünürsek en güzel latifelerde Ferhan Şensoy'a ait 'ibne Galatasaray" ve "ibne de Gaulle" olacaktır.

kendi çabanla üzerine bir şeyler eklemedikçe kolay kolay hiçbir yerde işe yaramayan fransızcadır.

Türkiye'de konuşulan fransızcanın yüzde seksenini oluşturan tanımlamadır. Tanzimat'tan beri başı biz çekiyoruz, dobarlayın bıragmayın gendinizi. içinde keşfedilemeyen nice Rİmbaud'lar, baudelaire'ler barındırır.
edit: yüzde seksen işareti sembol ile olunca gözükmüyormuş.